Rusiya Federasiyasının Yekaterinburq şəhərində azərbaycanlılara qarşı iki nəfərin ölümü ilə nəticələnən zorakılıq və qanunsuzluq Azərbaycan cəmiyyətini dərindən narahat edir və təəssüfləndirir.
25 il əvvəl baş verən cinayəti araşdırmaq adı ilə aparılan və çoxsaylı qanunsuzluqlarla müşayiət olunan polis axtarış və saxlamalarının ilkin nəticəsi iki ölüm hadisəsi və çoxsaylı ağır bədən xəsarətləridir. İstər- istəməz sual yaranır: məqsəd çoxlarının unutduğu ağır cinayəti törədənləri axtarıb tapmaqdır, yoxsa başqadır?
Zorakılığa məruz qalan və öldürülən insanların Rusiya Federasiyasının vətəndaşları olması hüquq-mühafizə orqanlarının törətdiyi əməllərin ağırlıq dərəcəsini daha da artırır. Belə çıxır ki, bu cəmiyyətdə vətəndaşlıq hüququ etnik və digər mənsubiyyətindən asılı olaraq fərqli məna daşıyır. Qeyd etmək yerinə düşər ki, beynəlxalq hüquq baxımından mənsubiyyətlərindən asılı olmayaraq bütün vətəndaşlara, o cümlədən qanuni miqrantlara bərabər münasibət hər bir cəmiyyətdə demokratikliyin, tolerantlığın və insan ləyaqətinə hörmət kimi ümumi dəyərlərə sadiqliyin göstəricisi hesab edilir.
Rusiyada şərəfli əməklə məşğul olan bütün insanlar, o cümlədən miqrantlar hörmətə layiqdirlər. Miqrantlar öz zəhməti ilə halal pul qazanmaqla yanaşı, işlədikləri dövlətin iqtisadiyyatına önəmli töhfə verirlər. ABŞ statistikasına görə, bu ölkənin büdcəsinə daxil olan vəsaitin hər 6 dollarından biri miqrantların əməyinin nəticəsidir. Rusiyada belə bir statistikanın aparılmasından xəbərsizəm, lakin düşünürəm ki, bu ölkədə də miqrantlar iqtisadiyyata layiqli töhfə verən böyük iş qüvvəsidir. Dolayısı yolla, onlar mahiyyətcə Rusiyanın inkişafına xidmət göstərirlər. İşləməyən və işləmək istəməyən vətəndaş ola bilər, lakin işləməyən miqrant olmur.
Təəssüf doğuran digər məqam isə RF Dövlət Dumasının sədr müavini Pyotr Tolstoyun Azərbaycan tərəfinin hadisə ilə əlaqədar haqlı narahatlıq ifadə etməsinə ən kobud şəkildə münasibət bildirməsidir. Dünya ədəbiyyatına böyük töhfə verən Lev Tolstoyun nəslindən olan bu insan gah Qazaxıstanın dövlətçiliyini şübhə altına alan bəyanatlar verir, gah da Azərbaycanın soydaşlarına qarşı törədilən haqsızlığa etirazını guya Rusiyanın daxili işlərinə qarışmaq cəhdi kimi qiymətləndirir, özü də ən kobud ifadələrlə. P.Tolstoy bilməmiş olmaz ki, RF-nın Rossotrudniçestvo adlı dövlət qurumu müxtəlif ölkələrdə yaşayan nəinki rusların, habelə rusdilli insanların hüquqlarını qorumaq kimi əcaib vəzifəni özünün əsas məqsədlərindən biri elan edib.
İnsan hüquqlarının kobud şəkildə pozulmasına münasibət bildirmək müasir dünyanın qəbul etdiyi vacib dəyərlərdəndir. Eləcə də soydaşlarının hüquqlarının pozulmasından narahatlıq ifadə etmək hər bir xalqın legitim haqqı sayılır. Xüsusilə də əgər polisin qanunsuz əməlləri iki nəfərin həyatının itirilməsi ilə müşayiət olunursa, onda haqlı ittihamlardan qaçmaq mümkün deyil.
P.Tolstoyun insanlara qarşı polis zorakılığına etirazlara qadağa qoyması, yumşaq desək , beynəlxalq hüquqa hörmətsizlikdən başqa bir şey deyil. Düzgün yol isə bundan ibarətdir ki, vətəndaşların və insanların hüquqlarına hörmətlə yanaşmağı bacarasan. Onda heç bir irad və anlaşılmazlığa yol qalmayacaq.
Əli ƏHMƏDOV,
Milli Məclis Sədrinin birinci müavini
