"Azərbaycan" qəzetinin humanitar siyasət şöbəsinin müdiri İradə Əliyeva ilə tanışlığımızın 30 illik tarixi var. Tələbəlik illərində, eyni kursda oxumasaq da, təhsil aldığımız Azərbaycan Dövlət Universitetinin (indi BDU) jurnalistika fakültəsində tez-tez üz-üzə gəlirdik. Sonralar başqa-başqa qəzetlərdə çalışsaq da, müxtəlif tədbirlərdə rastlaşırdıq. Əvvəllər İradə bir tələbə səliqə-sahmanı, çalışqanlığı ilə diqqətimi cəlb etmişdi. Sonralar da bunun davamı olaraq işə ciddi münasibətinin, bir jurnalist kimi aldığı tapşırığa, toxunduğu mövzuya məsuliyyətlə yanaşmasının, daim öyrənmək, püxtələşmək həvəsi ilə çalışdığının şahidi olmuşam.
İradəgilin nəslində jurnalist olmayıb. Amma atası Əbdül Zeynalov geniş maraq dünyasına malik bir insan idi. Humanitar sahənin mütəxəssisi olmasa da, ədəbiyyatı ürəkdən sevirdi. Elə ünsiyyət saxladığı dostlarının da əksəriyyəti publisistlər, yazıçılar idi. Belə bir mühitdə böyüyən İradə kiçik cızma-qaralar etməyə başladı. Bir dəfə atası onları dostuna - yazıçı-jurnalist, professor Nurəddin Babayevə göstərdi. Nurəddin müəllim kiçik yazıları oxudu, gülümsündü, sonra ciddi görkəm alıb dedi: "Əbdül, deyəsən, sənin qızın jurnalist olacaq". Bu sözlər sanki xoş bir dilək, xeyir-dua oldu...
Bu gün "Azərbaycan" qəzetinin oxucularının sevdiyi və gözlədiyi imzalardan biri də İradə Əliyevanın imzasıdır. Onun elmin, təhsilin, səhiyyənin nailiyyətləri, eləcə də ümdə problemləri ilə bağlı müxtəlif janrda yazıları öz aktuallığı, mövzuya bələdliklə qələmə alınması baxımından seçilir. İradə Əliyevanın başqa bir məziyyəti də diqqəti cəlb edir. Onun üçün yazının böyüyü-kiçiyi, tapşırığın vacibi, yaxud qeyri-vacibi yoxdur. İradə 50-100 xətlik qəzet xəbərinə də, iri həcmli məqaləyə, müsahibəyə də eyni məsuliyyətlə yanaşır.
Peşəkar jurnalist bütün mövzularda yazmağı bacarır. Amma hər bir jurnalistin daim müraciət etdiyi mövzu, bir növ ixtisaslaşdığı müəyyən sahə olur. İradə Əliyeva bir vaxtlar çalışdığı "Azərbaycan müəllimi" qəzetində qələmə aldığı yazılardan üzübəri öz mövzusuna sadiqdir. Odur ki, ölkənin elmi-pedaqoji ictimaiyyətinin hörmətini qazana bilib. Layiq görüldüyü "Qızıl qələm" və Həsənbəy Zərdabi adına mükafatlar uzun illik zəhmətinin bəhrəsidir.
İradə Əliyeva insanlarla söhbətləşməyi, dərdləşməyi, onların sevincinə şərik olmağı bacaran bir xanımdır. Əlindən gələn köməyi əsirgəyən, xeyirdən-şərdən qalan deyil.
İradə Əliyeva həm də yaxşı övladdır. İxtiyar yaşında olan anası Cəmilə xanımın hər nazını çəkməyə, hər arzusuna əməl etməyə çalışır. Öz övladları üçün isə fədakar anadır. Bir cüt oğul ömrünün keşiyində dayanıb.
21 sentyabr İradə Əliyevanın yubi
ley günüdür. Arzu edirik ki, həmişə indiki, bax bu qeydlərimizdə dediyimiz kimi olsun - zəhmət eşqi, sənət sevgisi, ana sevinci tükənməsin.
Flora SADIQLI,
"Azərbaycan"
