Kinoteatrların əvəzedilməz qəyanaltılarından olan, ətri uzaqdan belə duyulan popkornların tarixi də qədimlərə gedib çıxır. Araşdırmalara görə, qarğıdalı qədimdə Meksikanın cənub-qərbində yabanı bitki kimi yetişib. Ehtimal edilir ki, bu, yeyilə bilən bitki kimi təxminən 9 min il əvvəldən becərilir.
2012-ci ildə arxeoloqlar Peruda popkornun ilk nümunələrinə rast gəliblər. Partlayan növdən olan bu qarğıdalı dənələrinin 6 minillik tarixi olduğu bildirilir. Qurudulmuş dənələrin ən sadə texnologiyalarla hazırlanıb istehlak edilə bilməsi nəticəsində popkorn ilk qəlyanaltılardan biri sayılır..
Bugünkü popkornlar erkən qəbilələrin bir neçə müxtəlif qarğıdalı növlərinin min illər ərzində becərilməsinin nəticəsidir. XIX əsrdə amerikalılar qarğıdalıdan bir çox məhsullar hazırlamağa başlamışdılar. Hazırkı popkornların yaranması da məhz bu dövrdən başlayır.
1875-ci ildə ABŞ-ın Kentukki ştatının sakini Frederik Myers qarğıdalı bişirən cihazı patentləşdirib. Popkornları partladan maşını isə 1885-ci ildə Çarlz Kretors ixtira edib. Buxarlı mühərriklə işləyən bu qurğuda qarğıdalı dənələri kərə yağında partladılırdı. Sonralar Kretors popkornu yağlayan və duzlayan mexanizmi taparaq onu təkmilləşdirib.
Popkornun kinoya yol alması isə 1920-ci illərdən sonra başlayır. Həmin vaxtlarda Amerikada kinoteatrların populyarlaşması qəlyanaltı satıcılarının da öz piştaxtalarını kinozalların binaları qarşısına daşımasına səbəb olub. Belə ki, satıcılar izdihamı bir satış fürsətinə çevirərək kinoya gələnlərə popkorn təklif ediblər. Lakin çox keçmir ki, yerə tökülən və yapışqanlıq yaradan yağlı popkornlar kinoteatrların qiymətli kilimlərini yararsız hala salır. Buna görə də əksər kinoteatrlar qəlyanaltı və içkilərlə içəri daxil olmağı qadağan edir.
Sonrakı vaxtlarda maliyyə problemi yaşayan kinoteatrlar lobbilərinin bir hissəsini popkorn və qəlyanaltı satıcılarına icarəyə verməyə başlayıblar. Bununla da qadağa ləğv edilib.
