Hələ uşaqlıq çağlarından böyüklər məsləhət görərdi ki, bir peşənin ardınca gedin, yaxşı sənətkar çörəksiz qalmır. Bu yolu seçənlər bəzən elə məktəb illərindən seçdiyi peşənin sirlərini öyrənməyə başlayardı. Təhsilini bitirəndə artıq o, çox şeyi qavramış olardı.
Belə sadə peşələrdən biri də dərzilikdir. Sovetlər dönəmində dərzi sənətinin ustalarını adla axtarardılar. Hər rayonda üç-dörd yaxşı dərzi olardı. Göyçayda da adı hörmətlə yad edilən dərzilər olub. Heyf ki, hazırda bu peşəni davam etdirənlər çox azdır.
Sənətini sevən, onu yaşadanlardan biri də Nahid Burcalıyevdir. Onu uşaqlıq illərindən tanıyıram. Hələ o zamanlarda paltarımız cırılanda Nahid evlərindən iynə-sap gətirər, bizi böyüklərin danlağından qurtarardı. Orta məktəbi bitirəndə hamımız elə bilirdik ki, o ali məktəbə gedərək təhsilini davam etdirəcək. Çünki Nahid 7 saylı tam orta məktəbin əlaçılarından idi. Amma o, sevdiyi peşənin ardınca getdi.
Artıq 45 ildir ki, Nahid dərzilik sənətində çalışır. Rayon sakinlərinin bir çoxu kostyumu məhz ona tikdirir. Çünki onun tikdiyi paltar fabrik malından seçilmir. Rayondakı dərzilərin çoxunun yanına getsən, müştəri yoxluğundan şikayət edər. Nahidin isə illər ərzində şikayətləndiyini görməzsən. Həmişə deyir ki, hamı mühəndis, müəllim olmaz. Yaxşı dərzinin çörəyi iynə və qayçısının ucunda olar.
Bu gün Göyçayda öz peşəsini sevən insanlardan biri olan Nahid həm də xeyriyyəçidir. Şəhid ailələrinə və qazilərə gördüyü işin əvəzini almır. Vətənini sevən hər kəs onun dostudur. Nahidin Göyçayın kəndlərindən və ətraf rayonlardan da onlarla müştərisi var. Səmimiyyətinə, humanistliyinə və hər kəsə eyni qaydada bəslədiyi hörmətə görə hamı onu çox istəyir. Rayonda "dərzi Nahid" kimi tanınan bu insan necə deyərlər, öz peşəsini ucaldanlardandır. Sənətin isə böyüyü-kiçiyi olmur.
Rafiq ƏLİYEV,
Göyçay rayon sakini
