Yuxumda Həccə getmişdim,

Son arzuma çatırdım.

Əllərimdə daşlar vardı,

Şeytana daş atırdım.

Birdən ətrafa boylandım,

Daş atmaqdan daşındım.

Şirin yuxumdan oyandım,

Öz-özümə düşündüm.

Nə fərqi var, yuxu - gerçək,

Mən şeytana daş atıram.

Hardan bilim atdığım daş

Gedib kimə dəyəcək.

Bəlkə elə bir dostuma,

Əzizimə dəyəcək.

Bəlkə elə qayıdacaq

Lap özümə dəyəcək,

Öz sözümə dəyəcək.

Şeytana milyon-milyon

Burdan daş atan gəlib.

Bəzi zəvvarlar bura

İçində şeytan gəlib.

İşlətdiyi insanları

Quduz kimi dalayan,

Kimsəsizlər var-yoxunu

Çalan, çapan, talayan,

Özündən böyüklərin

Ayağını yalayan,

Hacı olmağa gəlib.

Şeytana daş atacaq,

Hara qaçsan o daşın

Gəlib sənə çatacaq.

Bu qədər hacı varsa,

Hər hacı qonşusunda

Çörək möhtacı varsa,

Bu ac-yalavacların

Səndə əlacı varsa,

Şeytana daş atmağa

Həccə niyə gedirsən?

Burda şeytana daş at!

Bir bədbəxti sən yaşat!

Sənin terror tələndə

Neçə insan ölürsə,

Günahsız insanların

Qanları tökülürsə,

Buna sevinməyinə

Şeytan baxıb gülürsə,

Daşı kimə atırsan?!

Ərəb baharı deyib

Bir-birini qıranlar,

Cavanı, ağbirçəyi

Öldürən, yandıranlar

Sonra Həccə gedəcək.

Şeytana daş atacaq,

Orda rəhmdil olub,

Bir az yavaş atacaq.

Şeytan orda deyil ki,

Şeytan bizdə, sizdədir,

Şeytan içimizdədir.

Qəzəblənib coşanda,

Hirsin aşıb-daşanda,

Elə bil ki Həcdəsən,

Öz kininə bir daş at.

Ziyafətlər verəndə

Aşıb-daşan süfrəni

Aclar gendən görəndə,

Elə bil ki Həcdəsən,

O gününə bir daş at!

Mənəmliyin coşanda,

Elə bil ki Həcdəsən,

Öz önünə bir daş at!

Dinin, dilin nə fərqi

İnsan, Allahdan çəkin!

Yaşa bir insan təkin!

Bu dünyadır rəngbərəng,

Adamlardı növbənöv,

Əsl insan tək-təkdi!

Eləsi var yanında

Yazıq şeytan mələkdi.

Həcc qismət olsa mənə,

Bir zaman getsəm əgər,

Qorxaram daş atmağa,

Bilmirəm kimə dəyər.

 

Fikrət Qoca