Məşhur italyan heykəltaraşı və rəssamı Mikelancelonun yaradıcılığının ən  möhtəşəm və əzəmətli əsəri “Sikstin” kapellasıdır. Bu kapella Vatikanda ibadətgahın tavanında çəkilib. Tavanın mərkəzində Tövratın 5 kitabından birincisi olan “Yaradılış”dan götürülmüş kainatın mövcudluğundan daşqına qədərki dövrdə olan hadisələr 9 müxtəlif kompozisiya ilə əks olunub.

Yeri gəlmişkən, “Yaradılış” kitabı bəşər tarixində ən qədim kitablardan biridir. Burada Tanrının dünyanı və insanı yaratmasından, ideal mühitdə yaşayan insanın günaha batması və günahının get-gedə artıb çoxalmasından bəhs olunur. Kitabda təsvir olunan mövzular bəşər tarixinin təşəkkülünü, sivilizasiyanın meydana gəlməsini, qədim dünyanın tarixi simalarının və xalqlarının fəaliyyətini əhatə edir.

“Sikstin” kapellasının ilk rəsmi “Aydınlıqla qaranlığın ayrılması” adlanır. Bu rəsmdə ilk işığın yaradılması, işığa gündüz, qaranlığa isə gecə adının verilməsi təsvir edilib. İkinci əsər “Günəşin, Ayın və bitkilərin yaradılışı”dır. Burada Tanrının bir tərəfdə bitkilərə doğru əlini uzatması, digər tərəfdə isə sağ əlində Günəşi, sol əlində Ayı tutması ümumi mənanı ifadə edir. Üçüncü şəkil olan “Suyun qurudan ayrılması”nda yerin üstündəki və altındakı suların ayrılması, həmin suların bir yerə toplanıb dəniz adlandırılması, quru olan hissəyə isə torpaq adının verilməsi canlandırılıb.

Dördüncü və beşinci rəsmlər bəşəriyyətə insanın gəlişi ilə bağlıdır. “Adəmin yaradılışı” və “Həvvanın yaradılışı” Mikelancelonun yaradıcılığında xüsusilə məşhurlaşan əsərlərdəndir. “Adəmin yaradılışı” əsərində Adəm sol tərəfdə, nisbətən aşağıda, Tanrı və onun ətrafında təsvir olunanlar sağ tərəfdə, yuxarıda yer alır. Bir versiyaya görə, Tanrının əli Adəmə yaşam qığılcımı vermək üçün toxunur, Adəmin əlinin də önə uzanması Tanrının öz əksi kimi ifadə edilir. Digər bir versiyada isə barmaqlar bir-birinə toxunmur və həyatverici olan Tanrı Adəmi özündən aşağıda tutaraq sanki bərabər olmadıqlarını göstərmək istəyir. Tanrının yanında olan qadının Həvva olduğu fikri də irəli sürülmüşdü. “Həvvanın yaradılışı”nda isə 3 obraz var: Tanrı, Həvva və Adəm. Burada Tanrının Həvvanı Adəmin qabırğa sümüyündən qadın olaraq yaratdığı fikri rəsmin əsas ideyasını təşkil edir.

“İlk günah və cənnətdən qovulmaq” əsərində deyilir: Tanrı onlara hər ağacdan meyvə yeyə biləcəklərini, yalnız xeyir və şəri bilmə ağacında meyvə yedikləri zaman mütləq öləcəklərini dedi. Hiyləgər ilansa meyvəni yeyəndə ölməyəcəklərini, ancaq xeyir və şəri bilən Tanrı kimi olacaqlarını deyib onları çaşdırdı. Bu zaman göydən üç cəza düşdü. Tanrı ilana ömürboyu sürünəcəyini söylədi, Adəm və Həvva isə torpaqdan yaradıldıqları üçün yenidən yerə qayıtdılar.

Növbəti əsərlər “Nuhun qurbanı”, “Tufan” və “Nuhun sərxoşluğu” adlanır. “Nuhun qurbanı”nda Nuhun qurban kəsdiyi, “Tufan”da  dünyanın şərə büründüyü zaman daşqının baş verməsi və Nuhun kütlənin arasından seçilərək gəmiyə hər bir canlıdan iki cüt yığıb 40 gün yağışda qalmaqları təsvir olunub. Kapellanın sonuncu - 9-cu əsəri olan “Nuhun sərxoşluğu”nda isə üzüm bağı salmış Nuhun sərxoşluğu və oğullarının ona qarşı davranışları əks etdirilmişdir.