Siz ey ulu ərlər, ərənlər!..

Azərbaycan adlı ananın qurd ürəkli oğulları!

Vətən adı gələndə min yerdən hay verən igidlər!

Ölümün gözünə dik baxıb canlarını yurd uğrunda qurban verən fədailər!

Qızıl qanlarıyla qaraca torpağı ziyarətgaha çevirən müqəddəslər!

Ruhlarıyla Tanrı dərgahına üz tutan əbədiyyət yolçuları!

Şəhidlər!..

Qəhrəmanlığınızı, mərdliyinizi, cəsurluğunuzu, hünərinizi...

Əyilməyən vüqarınızı...

Torpaq, millət, bayraq sevginizi...

Şərəf, namus, qeyrət təəssübünüzü...

Vətən eşqinizi...

Sayğıyla, ehtiramla, minnətdarlıqla, sükutla...

Zəfərlə anırıq!..

***

Siz ey azman igidlər!

Bu gün əgər üçrəngli, ay-ulduzlu bayraqlarımız zirvələrdə qürurla dalğalanırsa...

Bütöv Azərbaycanın vətəndaşı olmağın xoşbəxtlik hissi ilə xalqımız dünyada başıuca gəzirsə...

Onilliklərin torpaq həsrətinə son qoyulan keçmiş məcburi köçkünümüz qayıdış köçləri ilə yurdlarına qovuşdurulursa...

Bir zamanlar silah səsləri eşidilən Qarabağ və Şərqi Zəngəzurdan yeni doğulan azərbaycanlı balaların hayqırışları duyulursa...

Zəngilandan, Laçından, Şuşadan... vağzalı sədası ucalırsa...

Xankəndidə övladlarımız məktəbə, ali məktəbə yollanırsa...

Xocalıda yenidən yandırılan od-ocağın şöləsi bütün azərbaycanlıların ürəyinə işıq saçırsa...

Qan yaddaşımıza çevrilən Xocalı qurbanlarının, torpaqlarımız uğrunda canını fəda edən bütün vətən övladlarımızın ruhları dinclik tapırsa, şad olursa...

Bütün bu qürurverici xoşbəxtliklərə görə sizə borcluyuq...

Haqqınız ödənməz...

***

Siz ey vüqarlı oğullar!

Canınız bahasına Azərbaycana şanlı qələbə qazandırdınız!

Vətən savaşında qanınızla yazdığınız və min illər keçsə belə şərəflə xatırlanacaq zəfər salnaməsinin hər sətrinə qələbə nidası həkk etdiniz...

2020-ci ilin payızında haqq yürüşünə çıxıb qisas nərəsi ilə düşməni lərzəyə saldınız. Qələbə çalmadan geri dönməmək hər birinizin müqəddəs amalı oldu. 

Yağışa, palçığa, qara, şaxtaya baxmadan dərin dərələrdən keçdiniz, sıldırım qayalardan aşdınız, lazım gələndə yalın əllə düşmənin nəfəsini kəsdiniz.

Çoxunuz düşmənin üzərinə  yeriyərkən minaya düşdünüz, qəlpə, güllə yarası aldınız, amma can ağrınızı unudub zəfər yolunda irəliləməyə davam etdiniz, tibbi yardımdan, arxaya təxliyə olunmaqdan imtina edərək, qanınızla bu torpağı suvararaq torpaqlarımızı azadlığa qovuşdurdunuz. 

Ürəklərinizin üzərində gəzdirdiyiniz üçrəngli müqəddəs bayrağımızı vətənin zirvələrində, Şuşada, Xocalıda, Xankəndidə - Qarabağda dalğalandırdınız. 

***

Siz ey mərd oğullar!

Ana vətəni yaşatmaq üçün bir an belə düşünmədən öz canınızdan keçdiniz.

Qaralar bağlayan, saçlarını yolan ananıza: 

"Sil gözlərinin yaşını, ağlama! 

Köksümdəki al yaraya baxıb sızlama...

Sən ki hamıdan çox bələdsən mənə...

Bilmirsənmi, düşmən gülləsindən ölmərəm?!

Başını uca tut, ana!

Sən cismimə sarılmış o üçrəngli müqəddəs bayrağa bax...

Göylərə bax...

Oradan gülümsəyəcəm sənə,

Günəşin bir zərrəsindən, ulduzların şəfəqindən...

Səsləyəcəm səni...

Buludların göz yaşı misalı Yer üzünə axıtdığı hüznlü damlaların,

həzin laylasında qulaq ver ünümə...

Əlvida, ana!

Ürəyindən süzülərək gözlərindən axan yaşla arxamca su çilə, ana!

Mən əbədiyyət yolçuluğuna çıxmışam!.." dediniz...

***

Siz ey cənnət ətirli şəhidlər!

Uca məqamınız qarşısında baş əyirik!

Azərbaycan xalqı heç zaman sizin bu fədakarlığınızı unutmayacaq!

Hörmət, minnətdarlıq hissi, dualarla yad edəcək!

Qürur, şərəf, sayğı...

Zəfərlə anacaq! 

Yasəmən MUSAYEVA,

"Azərbaycan"