Əbədiyyət şairi
(İmadəddin Nəsiminin 650 illiyi münasibətilə)
650 il öncə
Doğuldun,
gəldin
dünyaya.
İdrakınla,
düşüncənlə,
Əqidənlə,
məsləkinlə
Sığmadın sən
göz
açdığın
Bu cahana,
Yaşadığın
kainata -
bu
məkana...
"Məndə sığar
iki cahan,
mən bu cahana sığmazam”, -
Dedin, şair.
Bilmədilər,
anlamayıb
qanmadılar
Ürəyindən
gəlib keçən
Sözlərinin
mənasını,
hikmətini.
Görmədilər
Günəş
adlı
Bir varlığın
oxşarını,
Nə də onun
zərrəsini
Zəmanənin
əmirləri,
hakimləri,
İbrahimi,
Teymurləngi -
Qəddarlığa,
baş kəsməyə
rəvac verən,
Həqiqəti,
ədaləti tərsə
görən
-
"Ələkçinin
qılın verən”
Boynubükük
məddahları -
Vəzirləri,
vəkilləri...
Hər sözünü,
hər kəlməni
eşidəndə,
Hər misranı,
hər şeirini
oxuyanda
Birə düşdü
kürklərinə.
Hürufilik
xofu hopdu
canlarına,
qanlarına.
Hikkələri,
qəzəbləri
Dönüb qaynar
bir
qazana
Aşdı, daşdı.
Bilmədilər
sənə qarşı
etdikləri
Nadanlıqdı,
cahillikdi,
Səhvdi, çaşdı.
Sən dünyada
İnsan adlı
bir
varlığın
Köləlikdən,
mütilikdən
qurtularaq,
Kamilliyə
yetişərək
Azad, xoşbəxt
yaşaması
İstəyini diləyirdin.
Bunun üçün,
bəlkə də,
sən
Səmalardan
enib
gələn
Saf niyyətli,
Xoş məramlı
mələklərdən
Biri idin.
Öz yurdundan,
Vətənindən -
Doğma Şirvan
torpağından -
Şamaxıdan
çıxıb
getmiş,
Zəmanənin
əzabına,
möhnətinə,
zillətinə
Düçar olmuş
bir
"laməkan”
Şair idin,
arif idin.
Od içində
bu gün
yanan,
alovlanan
Nə qoca Şərq,
Nə Suriya,
nə də
Hələb
Günəş nurlu
sözlərinin
Fəlsəfəsin
nə anladı,
nə də bildi.
Bəlkə, bəlkə,
bədbəxt
ölkə
Buna görə
neçə ildir,
Qan içində
pis
gündədir.
Aylar, illər,
qərinələr -
Altı əsr ötüb.
Sığmadığın
bu cahanın
Başı üstə
gör
nə qədər
Yellər əsib,
Gözlərinə
duman çöküb.
Bu yellərin,
dumanların
Təsirindən,
təqibindən,
əzabından
Qoca dünya
çox
dəyişib.
Çox qocalıb,
əldən
düşüb,
Bu gün, bu
an
narahatdır.
Bizdən sonra
gələnlərçin
nigarandır;
Buna görə
hey düşünür,
hey daşınır.
Öz canını
qoymaq
üçün
Yer axtarır,
yer
arayır.
Ancaq onu
tapa
bilmir.
Bir tərəfin
sel aparır,
Bir tərəfi
zəlzələdən
silkələnir.
Bir tərəfdə
sürüşmələr,
Bir tərəfdə
meşələri
Od içində
alovlanır.
Rəngi kimi,
taleyi də,
qisməti də
Qara olan,
qara gələn
Afrikanın,
Yaxın Şərqin
Millətləri,
insanları -
Qadınları,
qocaları,
uşaqları -
Bu dünyanın
yazıq,
Məğmun bəndələri
-
Öz yurdundan,
yuvasından,
Doğma, isti
ocağından
Perik düşüb,
xoşbəxt
olmaq
arzusuyla,
ümidiylə
Dəryalarla,
dənizlərlə
Avropaya üz
tuturlar,
can atırlar.
Bədbəxtlərin
neçə mini
orda-burda,
Dənizlərin
dərin-dərin
sularında
Qərq olaraq,
boğularaq
məhv olurlar.
Üz tutduqları
Avropa da
Yazıqları
yaxın qoymur.
Gah bu yana,
gah o yana
çapıb qovur.
Deyin, indi
nə deyəsən,
nə edəsən?
Buna hansı
don geydirib
ad qoyasan?
Bu işləri,
əməlləri
törədənlər,
Saman altdan
su yeridən,
Mələklərin
donun geyən,
Sizcə, elə
avropalı,
amerikalı -
Ağ dərili,
qara qəlbli,
Qanları da
balıqların
Qanından çox
soyuq olan
Siyasətbaz
oyunçular,
odunçular
Deyil məgər?
Bunlar qalsın
qoy bir yana.
İndi onlar
bu
dünyanı
Tikə-tikə
parçalayıb
Yenə, yenə
bölüm-bölüm
Bölüşdürmək
istəyirlər.
Var-dövlətdən:
nə sərvətdən,
nə şöhrətdən
doymayanlar
Axı niyə düşünmürlər,
dərk etmirlər,
Mən də, sən
də, o biri də
Bir dünyada,
Yer adlı
bir planetdə
yaşayırıq,
Bir gəmidə
yol
gedirik.
Nə olsun ki,
dildə,
dində,
milliyyətdə
Biz fərqliyik,
biz
ayrıyıq?
Axı, axı biz
varlığıq,
biz insanıq.
Onun buna,
bunun ona
tuşladığı
Öldürücü,
yandırıcı,
dağıdıcı,
Bir qitədən
o birini
sərrast vuran
Nüvə yüklü
raketlərin
Düyməsini
basmağa siz,
ey insanlar,
ey dövlətlər,
başbilənlər,
tələsməyin!
İnsafınız,
vicdanınız
olsun sizin.
Kölgəsində
ömür sürüb
yaşayarkən
Bəhrəsini
gördüyünüz,
Meyvəsini
dərdiyiniz
O ağacı, o
budağı
Baltalayıb
siz kəsməyin.
Bilin, bilin,
yaxşı
bilin,
O açılan,
o atılan
atəşlərin,
mərmilərin,
raketlərin
Ağlagəlməz
təsirindən,
zərbəsindən,
dalğasından
Yer kürəsi
öz oxundan,
məhvərindən
Çıxa bilər,
birdəfəlik
sönə bilər.
Hər şey yanıb
külə dönər.
* * *
İndi isə,
ulu şair,
icazə ver,
özümüzün
dərdimizdən -
sərimizdən,
Viran olan
Qarabağdan,
Kəlbəcərdən,
o Şuşadan,
Füzulidən,
Cəbrayıldan,
Qubadlıdan,
Zəngilandan,
Həm Laçından,
həm Ağdamdan -
Başdan-başa
yandırılan,
Soyqırıma
məruz qalan
Xocalıdan
Hüzurunda
baş əyərək,
diz çökərək
mən danışım,
sənə deyim.
Ey Yaradan,
Sən
kömək ol,
Qəhərimi boğa
bilim,
Göz yaşımı
mən gizlədim.
Qoy əsməsin,
titrəməsin
qəzəbimdən
Nə dodağım,
nə də
səsim.
Tutulmasın
nə boğazım,
nə də dilim.
Başımıza gələnləri
deyə bilim.
Sən də, sən
də bu
işlərdən
xəbərdar ol.
Özün də gör,
özün də
bil,
Ulu şair.
Neçə ildir,
əzab çəkir,
qan ağlayır
Bu Vətənin,
dağın, daşın.
Gör nə qədər
şəhid olub,
əsir düşüb
Doğma, əziz
qan
qardaşın...
İstəyirik,
yaman qonşu,
yağı düşmən
Günahını başa
düşüb
Qan-qadasız
Qarabağı
tərk eləsin.
Qoy bir daha
gül
qoxuyan
O torpağa,
o dağlara,
çəmənlərə
Su yerinə
nahaq
qanlar
çilənməsin.
Neyləyək ki,
bu, baş
tutmur.
Ermənilər
öz xoşuyla
çıxıb getmir.
Zaman keçir,
vaxt ötüşür,
ATƏM ömrün
vurdu
başa,
ATƏT tutdu
onun
yerin.
O da görün
neçə ildir
Gah Bakıya,
İrəvana
gəlib-gedir.
Görün hələ
neçə
dəfə
Dəyişilib,
əvəzlənib
bu səfirlər.
Ancaq onlar
yenə,
yenə
Məqsədlərin,
məramların
dəyişmirlər.
"İçləri”ndə
olanları
gizlədirlər.
Sözləri də
bu olur ki,
"Həm bu tərəf,
həm
o tərəf
Məsələni sülh
yoluyla
həll etsinlər”.
Əcəb işdir,
bəs onda siz
nə üçünsüz?!
Nəyə xidmət
göstərirsiz?!
İşğalçının
- o ölkənin,
o millətin -
erməninin
Törətdiyi
əməlləri,
cinayəti
görmürsünüz?!
Yenə, yenə
tərəfkeşlik,
riyakarlıq,
ikiüzlülük...
O Avropa Şurası
da,
Bəzi-bəzi
diplomatlar,
Parlamanlar,
deputatlar,
daha kimlər...
Gör necə də
maskalanıb,
Rüşvət ilə
yallanıblar.
Ağa qara,
qaraya da
ağ deyirlər.
Özləri də
yaxşı bilir,
gözəl bilir,
Yalan, böhtan,
şər
deyirlər.
Bax belədir
işlərimiz -
Belə keçir
günlərimiz...
* * *
Ulu şair,
yüzilliklər
ötüşsə də,
Canlı, cansız,
nə
vardısa,
Öz şəklini,
görkəmini
dəyişsə də,
Mənasını,
məramını
dəyişməyib.
Bir vaxt sənin
sığmadığın
Dünya indi
İkiüzlü mövqelərdən,
İkiüzlü adamlardan,
Çoxsifətli
siyasətdən
Cana doyub,
təngə
gəlib.
Bu çirkinlik,
bu namərdlik,
nainsaflıq
Belin büküb,
qəddin əyib.
Bax beləcə
dözə-dözə,
Öz canını
üzə-üzə
Zəmanənin
gərdişiylə,
Axarıyla,
vərdişiylə
Dünənindən
bugününə,
Keçmişindən
gələcəyə
Addımlayan
o
karvanın
ləngərində
İşıqdan da
iti olan
bir sürətin
qanadında
O, yol gedir.
Sən də, sən
də
o karvanın,
o sürətin içindəsən.
Sən də belə
yol gəlirsən,
yol gedirsən.
Buna görə,
ey Nəsimi,
sən məhəbbət,
sən həqiqət,
haqq-ədalət,
Əbədiyyət
şairisən...
Seyran CAVADOV
Digər Xəbərlər
QƏZETİN ÇAP VERSİYASI
XƏBƏR LENTİ Bütün xəbərlər
Hikmət Hacıyev: COP29 Azərbaycanın qətiyyətini, diplomatik və siyasi cəsarətini nümayiş etdirir...
28 Mart
Netanyahu HƏMAS-ın “strateji aktivlərinə” həbs qoyulduğunu açıqlayıb
28 Mart
Rusiya XİN başçısı: Məhz KTMT İrəvanın maraqlarını çətin vəziyyətlərdə müdafiə edib...
28 Mart
ABŞ Konqresi Pentaqonun Afrikadakı dövlət çevrilişlərinə görə hesabat tələb edib
28 Mart
Azərbaycan boksçuları Bakıdakı beynəlxalq turnirdə 21 medal qazanıb
28 Mart
Lavrov: Ermənistan uydurma bəhanələrlə Rusiya ilə münasibətlərin pozulmasına çalışır
28 Mart
FTX terror aktının təşkilində şübhəli bilinən ukraynalını saxlayıb
28 Mart
BMT “İl-76” təyyarəsinin qəzaya uğraması ilə bağlı hesabat dərc edib
28 Mart
ABŞ Konqresinin nümayəndə heyəti Ankarada “F-16” tədarükü mövzusunu müzakirə edəcək
28 Mart
Gürcüstanın Baş naziri ölkə müsəlmanları üçün iftar süfrəsi təşkil edib
28 Mart
DİQQƏT ÇƏKƏNLƏR
Bütöv Azərbaycanın Zəfər tonqalı20 Mart 2024
Parçalanmış dünyanın bərpasına töhfə19 Mart 2024
QHT-lərin maliyyə tələbi Agentliyin illik qrant büdcəsindən 4 dəfə çoxdur - MÜSAHİBƏ18 Mart 2024
Prezident İlham Əliyev və NATO-nun Baş katibi Yens Stoltenberq mətbuata bəyanatla çıxış ediblər YE...17 Mart 2024
Fransa növbəti dəfə ifşa olundu16 Mart 2024
ÇOX OXUNANLAR
Xoş niyyətlər bayramı20 Mart 2024
Azərbaycan Qafqazda sülhü də bərqərar edəcək19 Mart 2024
Prezident İlham Əliyev Xankəndi şəhərində Novruz tonqalını alovlandırıb və Azərbaycan xalqını bayram...18 Mart 2024
Natəvanın heykəlinə qarşı vandalizm Fransa tarixinin utancverici hadisəsidir17 Mart 2024
Bakı Forumunda Azərbaycanın COP29-a evsahibliyi etməsi dəstəkləndi16 Mart 2024
Hücum diplomatiyasından hücum taktikasına14 Mart 2024
OXUCU MƏKTUBLARI
NƏŞRLƏRİMİZ
BAŞ REDAKTORDAN
Hamımızın Azərbaycan adlı bir Vətəni var! Qoynunda dünyaya göz açdığımız, minbir nemətindən dadıb isti qucağında boya-başa çatdığımız bu əvəzolunmaz diyar azərbaycanlı adını qürur və iftixarla daşıyan hər kəs üçün müqəddəs və ülvidir.
Müzəffər Ali Baş Komandan İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə Azərbaycan Ordusu Vətən müharibəsində zəfər çalaraq erməni işğalçılarını kapitulyasiyaya məcbur etdi, düşməni qovaraq ərazi bütövlüyünə nail oldu.
Bununla da Azərbaycan yeni inkişaf dövrünə qədəm qoydu.
Bu dövrdə dünyada mürəkkəb və ziddiyyətli proseslər davam etməkdədir!
Hələ də dünyada ədalətsizliklər mövcuddur!
Hələ də dünyada ikili standartlar var!
Hələ də dünyada güclülər zəiflərin haqqını tapdalamaq istəyir!
Odur ki, biz daima güclü olmalıyıq.
Güclü olmağın əsas şərti isə bizim birliyimizdir!
Dünyanın harasında yaşamağımızdan, hansı sahədə çalışmağımızdan asılı olmayaraq, əlbir və əlaqəli fəaliyyət göstərməyi bacarmalıyıq.
Azərbaycan naminə, onun dünyada yeri, yüksək nüfuzu uğrunda daim birlikdə mübarizə aparmalıyıq.
Yalnız bu halda anamız Azərbaycanı qoruya, yüksəldə və hamımız üçün qürur mənbəyinə çevirə bilərik.
Ulu yurdumuzun adını daşıyan "Azərbaycan" qəzeti də bu amala xidmət edir.
Əziz azərbaycanlılar! Sizi Azərbaycan naminə, övladlarımızın firavan və xoşbəxt gələcəyi uğrunda əlbir və əlaqəli fəaliyyətə çağırıram!