Azərbaycanın milli xörəyi kabab ləzzəti ilə çox məşhurdur. Amma son zamanlar diyetoloqlar yüksək temperaturda bişən bu cür ətin insan orqanizminə zərərli olması barədə xəbərdarlıq edirlər.

İddialara görə, yüksək temperaturda ət bişirmək heterosiklik aminlər deyilən xərçəngə səbəb olan birləşmələri yarada bilir. Həmçinin kömürləşmiş ətin tez-tez istehlakı prostat, pankreas və mədə xərçənginə tutulma riskini artırır.

Bununla bağlı diyetoloq Tutu Zeynalova bildirir ki, kabab bişirilərkən ocaqla ətin arasındaki məsafəni düzgün tənzimləmək lazımdır: "Bu məsafə 15 santimetrdən az olmamalıdır. Narahatlıq yaradan odur ki, kabab bişərkən ətin yağı əriyib közə tökülür və bu zaman bir az oksidləşmə gedir. Bu qaydaya əməl olunmasa, xərçəngə, yaxud başqa xəstəliklərə səbəb olacaq heç bir problem yaranmaz”.

Diyetoloqun sözlərinə görə, hər kəs kababı çəkisinə, boyuna, yaşına uyğun olaraq yeməlidir: "Qadınla kişinin yemək ölçüsü fərqlidir. Məsələn, 120 kilo bədənlə 80 kilo bədənin enerji ehtiyacı fərqli olduğu üçün onlarda bu porsiya dəyişir. Adətən əlimizin ölçüsü boyda deyirik, yəni bir şəxs 200 qramı aşmamaq şərti ilə kabab yeyə bilər. Amma burada da balansı gözləmək lazımdır. Əgər günorta kabab yeyilibsə, axşama mütləq tərəvəzli xörəyin yeyilməsi məsləhətdir. Yaxud axşam kabab yeyəcəksinizsə, gündüz daha yüngül yeməklə qidalanın ki, balanslı qidalanmış olasınız. Mütləq kababın yanında yaşıl salat olmalıdır, bu həm də oksidləşmənin təsirini aradan qaldırır. Əgər qırmızı ətdən danışırıqsa, bu ətin mənimsənilməsi üçün yaxşı olar ki, onun üzərinə bir az limon sıxasınız. Çünki bu, dəmirin mənimsənilməsini yaxşılaşdıran yeganə vasitədir”.

Yuxa çörək, halqavarı soğan, göyərti...

Yaxşı kabab hazırlamaq üçün ətin təzə və dondurulmamış olmasına diqqət etmək lazımdır.

Yaxşı kabab əsasən malın, yaxud qoyunun bud və bel hissələrindən olur. Məsələn, 2 kilo ət götürülür, səliqə ilə tikələrə ayrılır. Ət həddindən artıq yağlı olmamalıdır. Əks təqdirdə yağ çox damcılayır və kabab tamamilə quru qalır. Ona duz, zövqə görə istiot vurulur. Ət tikələri arasında 10 mm məsafə qoymaqla şişlərə çəkilir və manqala düzülür. Ətin ocağa tərəf olan hissəsi bişdikcə şişlər fırladılır. Amma bunu da elə etmək lazımdır ki, kabab nə çox yansın, nə də az bişsin. Belədə kabab yumşaq alınır. Onu yuxa, halqavarı doğranmış soğan və göyərti ilə yeyəndə daha ləzzətli olur.