Bərdə rayonunun Hacallı kəndində dünyaya göz açan Müzəffər Hacıyevin uşaqlıq illəri Böyük Vətən müharibəsinin məşəqqətlərlə dolu dövrünə təsadüf edib. O zamanlar kənd camaatı əsasən heyvandarlıqla məşğul olduğundan Müzəffər də dərsdən sonrakı vaxtlarını qoyun-quzu otarmaqla keçirərdi, bununla yanaşı, nənəsinin bezdən tikdiyi kitab dolu çanta hər zaman yanında olardı. Kitaba bağlılıq, oxumaq, öyrənmək həvəsi ilə əvvəlcə Şuşa Kənd Təsərrüfatı Texnikumunu, sonra Gəncə Kənd Təsərrüfatı İnstitutunu bitirdi.

İntizamlı, bacarıqlı olduğunu görüb ona rəhbər vəzifələr etibar etdilər, etimad göstərdilər. Üst-üstə 21 il müxtəlif məsul vəzifələrdə çalışıb, Babək adına kolxoza sədrlik edib. Deyir ki, Babək kolxozu Bərdə rayonunun Xam torpaq adlanan ərazisində yeni yaradılırdı. Əsrlərdən bəri ilan mələyən, kotan dəyməyən Xam torpaqda yeni yaşayış məntəqəsi də salındı. Adını Təhlə qoydular. İndi Təhlə kəndi abad bir qəsəbəyə bənzəyir.

Ermənistan silahlı qüvvələri torpaqlarımızı işğal edib, soydaşlarımızı qaçqına, məcburi köçkünə çevirib isti yuvasından, doğma ev-eşiyindən perik salanda neçə-neçə ailə bu kənddə özünə sığınacaq tapdı. Müzəffər kişi kolxoz sədri kimi qayğı və diqqətini onlardan əsirgəmədi, rahatlıqları üçün zəruri tədbirlər gördü. Onun xeyir-duası və maddi dəstəyi ilə Təhlə kəndində neçə-neçə gənc qaçqın və məcburi köçkün soydaşımıza toy məclisi quruldu, yeni ailələrin təməli qoyuldu.

Müzəffər kişi Kərbəla, Məşhəd və Məkkə ziyarətlərində də olub. Müharibələrin əleyhinədir. Söhbətlərində deyir ki, yüzillər boyunca tikilib-qurulan şəhərlərin, əsrlərin yadigarı olan qiymətli tarixi abidələrin, dəyərli mədəniyyət nümunələrinin dağıdılması, odlara qalanıb viran qoyulması insanlıqla bir araya sığmır.

"İnsan dünyaya xoş əməllər üçün gəlib. Gərək bir ağac əkəsən ki, kölgəsində oturanlar sənə rəhmət oxusunlar. Yol çək, körpü sal ki, savab qazanasan. Kimsəsizə, çətinə-dara düşənə arxa dur, kömək ol ki, el-obanın sevimlisinə çevriləsən. Dünya gör-götür dünyasıdır, ibrətlərlə doludur. Ömür o zaman daha çox mənalı olur ki, təkcə özün üçün, ailən üçün yox, xalqın, vətənin üçün yaşamağı bacarasan. Kiminsə dərdinə dərman ola bilirsənsə, yıxılanın qolundan yapışıb qaldırırsansa, el-obanın sevinci ilə sevinib, kədəri ilə qəmlənirsənsə, bu, əsl xoşbəxtlikdir”.

Deyir ki, hər bir xalqın taleyində həlledici rol oynayan şəxsiyyətlər var. Bizim qürur mənbəyimiz ulu öndər Heydər Əliyevdir. O, həyatı boyu bizə doğru yol göstərən lider olub. Dövlətçiliyimizin, xalqımızın xilaskarına çevrilib. Odur ki, Bərdə şəhərində adına park salınanda, abidəsi ucaldılanda qəlbimin hökmü ilə qurbanlar kəsməyi özümə mənəvi borc bildim.

Müzəffər kişi çox nikbin adamdır. Sabahımızın daha nurlu olacağına, işğal altındakı torpaqlarımızın tezliklə azad ediləcəyinə ürəkdən inanır. Deyir ki, ən böyük nisgilim Qarabağdır. Dədə-babalarımız yayı yaylaqda, qışı qışlaqda keçiriblər. Kəlbəcərdə, Taxta düzündə qəbiristanlığımız var. Dövlət başçısı, Silahlı Qüvvələrin Ali Baş Komandanı İlham Əliyevin yeritdiyi müdrik siyasət və ordumuzun gündən-günə artan qüdrəti sayəsində qarşısında ermənilər tab gətirə bilməyəcəklər.

Müzəffər kişi Qarabağla bağlı fikirlərini belə tamamladı, həsrətini bir bəndlik bayatı ilə ifadə etdi:

Mən aşiqəm dağlara.

Duman gələ dağlara.

Yüz qoyun qurbanım var,

Elim köçsə dağlara.

Ömrünün ixtiyar çağında da Aşıq Ələsgərin əksər şeirini əzbər söyləyə bilir. Nizamini, Füzulini, Səməd Vurğunu çox sevir. Aşıq Şəmşirlə yaxın dostluğu olub. Dədə Şəmşir ona şeir yazıb.

Müzəffər kişi həm də xoşbəxt atadır. Üç oğulun üçü də ali təhsillidir. Rəşxan Moskva Ali Aviasiya İnstitutunu bitirib. Rövşən ali təhsilli iqtisadçıdır. Orxan Gəncə Kənd Təsərrüfatı Akademiyasının məzunudur. Müzəffər kişi həm də yeddi nəvənin babasıdır.

Qazandığı böyük hörmət və nüfuzu sayəsində onu bu gün də məclislərin yuxarı başında oturdurlar.

L.QULİYEV,

"Azərbaycan”